Maarten van Rossem

                Maarten van Rossem

Het radicale temperament: zijn dissertatie
De zwarte trui z'n talisman, de gladde microfoon
z'n assistent, z'n rechterhand die heel synchroon
zijn woorden doorgeeft aan de ademloze natie

die aan z'n zwarte voeten zit in stille adoratie
Vanaf de planken grijpt hij menig autochtoon
van liberale snit en lult de Wilders-epigoon
of Rita-fan vol ingehouden vreugde uit de gratie

Hoor Maarten toch, met sluw gespeeld chagrijn
malloten kraken, zomaar uit zijn grijze brein
Heeft hij een luist'rend oor voor andere opinies?

Waarschijnlijk niet, die zijn hem veel te cynisch
Als hij een pakkie boter schopt, komt er wél een deuk
Geef hém de oudejaarsshow, dan wordt ie weer 's leuk

Aar Noordam                           Rijmer des Vaderlands

Uit: Overige sonnetten

www.rijmerdesvaderlands.nl

11 november 2009  (St-Maarten)