Jesse Klaver

                      Jesse Klaver

Een siddering gaat door de zaal: hij komt…

Een witte vlek zweeft naar de microfoon

’t Applaus zwelt aan, want hier staat een icoon

Een handgebaar; het linkse volk verstomt

Wat mooi, hoe jong en oud hier samendromt

en luistert naar de aangename toon

en fluistert zacht: ‘Wat blijft ie toch gewoon!’

De duimen hoog, de massa opgepompt

De spanning stijgt, ziet men de jeune premier?

‘k zie trekjes van Trudeau, de Canadees

Een GroenLinks feest, Jessias op tournee!

Dan roept een oude, groene man: ‘Ik vrees

-en dat moet in zijn jongensoor geknoopt-

z'n voeten, als hij naast z'n schoenen loopt

Aar Noordam               Rijmer des Vaderlands

Uit: Politieke sonnetten

5 februari 2017