Thierry Baudet

Thierry Baudet, de lente naakt!

’t Is nacht, de opperste beschaving spreekt
Hij blikt omhoog en ziet Olympus’ goden
Hij boreaalt zichzelf, poneert een ode
aan Ego die zijn warme passie preekt

Een Leider die voor ons Zijn Licht ontsteekt!
Ja opgestaan is hij, de Lentebode
De duistre’ machten zijn fluks heengevloden
want elke tegenstand kwijnt weg, verbleekt

Narcistisch wentelt hij in de klassieken
Poëtisch schetst hij ijle uilenvlucht
Citerend een Romein en nog wat Grieken
Hoe hij ons oikofobisch toch bevrucht!

Ik ga naar bed, ’t is niet meer te behappen
en ga onthutst Minerva’s uiltje knappen!

Aar Noordam         Rijmer des Vaderlands

26 maart 2019

Foto:www.parlement.com

Dit sonnet is geplaatst op www.gedichten.nl op 24-03-2019